اثر منبع حسابرسی داخلی بر تصمیم حسابرس مستقل به منظور اتکا بر حسابرسی داخلی (درون سازمانی و برون سازمانی) در سطوح مختلف ریسک

هدف این پژوهش بررسی تفاوت بین تاثیر منبع حسابرسی درون سازمانی و برون سازمانی(برون سپاری شده) بر اتکای حسابرسان مستقل بر کار حسابرسان داخلی در یک حسابرسی یکپارچه است. در این راستا، برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد که روایی و پایایی آن سنجیده شد، استفاده گردید. نمونه ها شامل 120 حسابرس مستقل عضو جامعه حسابداران رسمی ایران بود. برای آزمون فرضیه ها سه روش آماری تحلیل واریانس یک عاملی، آزمون تی استیودنت و تحلیل واریانس دوعاملی بکار گرفته شد. نتایج نشان می دهند که بین صلاحیت حسابرسان داخلی در صورت تغییر منبع (درون سازمانی یا برون سپاری شده) تفاوت معنی داری وجود ندارد، و میزان اتکا بر کار آن ها نیز تحت تاثیر منبع حسابرسی نمی باشد. در حالی که، در رابطه با بی طرفی، تفاوت معنی داری مشاهده شد. در صورت وجود ریسک تجاری پایین تر شرکت و نیز ریسک پایین تر یک حساب، میزان اتکا بر کار حسابرسان درون سازمانی بیشتر بود که نشان می دهد، ریسک تجاری شرکت و ریسک حساب به شکل جداگانه بر میزان اتکا اثر دارد.